Ik ben Elize en ik ben 23 jaar en eindelijk heb ik mijn rijbewijs. Niet dat ik er zo lang over gedaan heb hoor, respectievelijk maar twee maandjes maar het duurde even voor dat ik er aan kon beginnen, en toen ik eenmaal begonnen was, ……wouw. Ik zal mijn eerste les nooit vergeten; eerst natuurlijk achterop bij Fred, het was heel erg mistig en eenmaal op het parkeerterrein bleek echter dat m'n vizier gewoon beslagen was van opwinding. Elke keer als ik weer les had was het een feestje ik keek er echt naar uit, als het op m'n werk niet zo lekker ging dacht ik altijd maar straks mag ik weer rijden.
Hoe leuk het ook was het parkeerterrein had ik al snel gezien. Het was leuk om er heen te rijden maar die oefeningetjes had ik al gauw gezien, ook al gingen ze niet altijd goed. Het examen AVB kwam er aan , de avond ervoor nog geoefend en de langzame slalom ging eindelijk goed en dat werd tijd. De volgende dag stond ik stijf van de zenuwen; op het examen terrein werd het me bijna teveel, ik moest ook nog toekijken hoe de lesser voor mij het flink verpeste. Ik ging even inrijden en nog even wat oefenen met de uitwijkoefening. Onder tussen kwam de examinator er aan lopen en hij keurde hem meteen goed; dat was 1. Maar goed ben geslaagd en m'n theorie had ik ook al op zak. Gereed voor het laatste deel.
Het rijden vond ik geweldig ik had zo door kunnen rijden naar Zuid Frankrijk en zou het niet eens gemerkt hebben wat een vrijheid. Ik bofte altijd met het weer altijd droog en meestal een lekker zonnetje en toen was mijn examen AVD ineens daar. Ik was zo zenuwachtig, waarom weet ik niet maar ze hebben niet gebeten en zover ik weet nog nooit iemand gebeten. Maar ik had het niet meer, bij de drogist had ik pillen gehaald om mezelf te kalmeren en die je rijvaardigheid niet zouden beïnvloeden. Maar zelfs met de maximale dosis werd ik er niet rustig van. Door de zenuwen ging het nog bijna mis, maar toch ben ik geslaagd en nog wel alles in één keer gehaald en daar ben ik best wel trots op. Nu ben ik aan het sparen voor mijn eigen motor want dat huren is vreselijk als je jong bent en net je rijbewijs hebt, ik ga voor de Honda Hornet voor mee te beginnen en wie weet waar ik straks op rij.
Groetjes Elize
Hoe leuk het ook was het parkeerterrein had ik al snel gezien. Het was leuk om er heen te rijden maar die oefeningetjes had ik al gauw gezien, ook al gingen ze niet altijd goed. Het examen AVB kwam er aan , de avond ervoor nog geoefend en de langzame slalom ging eindelijk goed en dat werd tijd. De volgende dag stond ik stijf van de zenuwen; op het examen terrein werd het me bijna teveel, ik moest ook nog toekijken hoe de lesser voor mij het flink verpeste. Ik ging even inrijden en nog even wat oefenen met de uitwijkoefening. Onder tussen kwam de examinator er aan lopen en hij keurde hem meteen goed; dat was 1. Maar goed ben geslaagd en m'n theorie had ik ook al op zak. Gereed voor het laatste deel.
Het rijden vond ik geweldig ik had zo door kunnen rijden naar Zuid Frankrijk en zou het niet eens gemerkt hebben wat een vrijheid. Ik bofte altijd met het weer altijd droog en meestal een lekker zonnetje en toen was mijn examen AVD ineens daar. Ik was zo zenuwachtig, waarom weet ik niet maar ze hebben niet gebeten en zover ik weet nog nooit iemand gebeten. Maar ik had het niet meer, bij de drogist had ik pillen gehaald om mezelf te kalmeren en die je rijvaardigheid niet zouden beïnvloeden. Maar zelfs met de maximale dosis werd ik er niet rustig van. Door de zenuwen ging het nog bijna mis, maar toch ben ik geslaagd en nog wel alles in één keer gehaald en daar ben ik best wel trots op. Nu ben ik aan het sparen voor mijn eigen motor want dat huren is vreselijk als je jong bent en net je rijbewijs hebt, ik ga voor de Honda Hornet voor mee te beginnen en wie weet waar ik straks op rij.
Groetjes Elize